Μ. Καρχιμάκης: Συνεχίζουμε να αποκαλύπτουμε την καταστροφική διακυβέρνηση του Καραμανλή.

ΟΜΙΛΙΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ 26/06/2017

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Είμαστε πραγματικά όλοι εδώ γιατί δεν έχουμε ρόλους συνομιλητών με συμφέροντα, και ούτε υπήρξαμε, αλλά ούτε και θα υπάρξουμε  υπηρέτες τους.

Είμαστε εδώ γιατί πιστεύουμε αταλάντευτα στην πολιτική.

Την πολιτική που διατηρεί την αυτονομία της.

Την κανονική πολιτική.

Ούτε την εξαρτημένη ούτε την υπόδουλη, αλλά αυτήν, που στόχος της είναι η εξυπηρέτηση και η ωφέλεια των πολλών.

Είμαστε εδώ γιατί αντιστεκόμαστε απέναντι σε αυτούς που επιδιώκουν να ισοπεδώσουν την πολιτική, αυτούς που θέλουν κόμματα διαλυμένα, και μια δημοκρατική παράταξη συκοφαντημένη.

Αυτούς που η διαρκής απαξίωση, ο εξευτελισμός και η αποστροφή που καλλιεργούν, κάνουν τα βλέμματα των πολιτών να στρέφονται αλλού, για να δρουν έτσι οι αεριτζήδες και τα κάθε μορφής συμφέροντα, ανενόχλητοι.

Γιατί, σύντροφοι, οι πολιτικοί κρίνονται, δεν απαξιώνονται, και γιατί πεποίθησή μας είναι ότι όταν απαξιώνονται, υπονομεύεται η ίδια η Δημοκρατία.

Είμαστε εδώ για να υπερασπιστούμε το έργο της διαδρομής μας ΚΑΙ απέναντι στην συντηρητική Δεξιά, αλλά ΚΑΙ στην ισοπεδωτική λαϊκιστική αριστερά.

Είμαστε εδώ για να συνεχίσουμε όλες αυτές τις μεταρρυθμίσεις που βίαια ανακόπηκαν, αναστάλθηκαν και υπονομεύτηκαν.

Δεν είμαστε διατεθειμένοι να χαρίσουμε σε κανέναν την ιστορική προφορά μας.

Είμαστε εδώ και δεν θα υποστείλουμε την σημαία, για όσα θετικά υπηρετήσαμε, υπηρετούμε και θα υπηρετούμε.

Όσοι είμαστε εδώ, είμαστε υπερήφανοι.

Γιατί υπηρετούμε με πολύ κόπο, με ανελέητο πόλεμο, με υπονομεύσεις, την αποκατάσταση μιας κακοποιημένης αλήθειας.

Μιας αλήθειας που σβήστηκε.

Μιας αλήθειας που σκόπιμα αποκρύφτηκε μέσα στους αλαλαγμούς του δήθεν ‘’λεφτά υπάρχουν’’, εκ μέρους εκείνων που επιβεβαίωσαν με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο την ρήση του ίδιου του Γκαίμπελς, ότι ‘’το χιλιοειπωμένο ψέμα γίνεται η μεγαλύτερη αλήθεια’’.

Αλλά όσο και την αποκρύπτουν, τόσο αυτή η αλήθεια, πλέον, ξεχειλίζει.

Γιατί κάθε μέρα, επιβεβαιώνεται ότι μετά την καταστροφική διακυβέρνηση της χώρας από τον Καραμανλή, οι επιλογές που έγιναν, ήταν μονόδρομος και αναγκαίες, παρά τα όποια λάθη.

Σήμερα, σύντροφοι, ηχηρά και συντεταγμένα,

συνεχίζουμε να αποκαλύπτουμε την φαύλη, αδιαφανή και καταστροφική διακυβέρνηση της χώρας από τον Καραμανλή 2004-2009, που μας οδήγησε στον αναγκαστικό δανεισμό, κάτι που όλοι, σχεδόν, σκοπίμως αποσιωπούν.

Καταρρίπτουμε τον άθλιο και ανήθικο μύθο, ότι η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, πρόλαβε με την ιδιότητα του φακίρη, να καταστρέψει δήθεν, την χώρα σε τρεις μήνες. 

Υπερασπιζόμαστε και αναδεικνύουμε περισσότερο από κάθε άλλη φορά τις πολιτικές επιλογές της διακυβέρνησης 2009-2011 από την παράταξή μας και τον Γιώργο Παπανδρέου που και τότε και τώρα, επιβεβαιώνεται ότι ήταν οι μοναδικές, οι οποίες θα έβγαζαν τη χώρα από την κρίση, μέσα από προοδευτικές, συγκρουσιακές μεταρρυθμίσεις.

Μεταρρυθμίσεις που δημιουργούσαν νέο πλούτο επιβεβαιώνοντας ότι λεφτά υπάρχουν, αλλά και που έθεταν κανόνες δικαιοσύνης και ενιαίας συμπεριφοράς στην κοινωνία.

Αποκαλύπτουμε ακόμα όλους εκείνους, οι οποίοι μπροστά στο δίλλημα ‘’χρεοκοπία ή σωτηρία’’ που απαιτούσε ενιαία εθνική πολιτική στάση και εσωκομματική συνοχή,

οδήγησαν τη χώρα και τους ανθρώπους με τις συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις, με τις ψεύτικες υποσχέσεις με τα Ζάππεια και τις Θεσσαλονίκες, υπηρετώντας προσωπικές φιλοδοξίες, άλλοι να γίνουν πρωθυπουργοί και άλλοι να γίνουν αρχηγοί, σε μία παρατεταμένη κρίση, η οποία ζημίωσε κυρίως τους αδύναμους και τις δημιουργικές δυνάμεις.

Και μετά από την καταστροφή λόγω της ασυνεννοησίας (ενώ όσες χώρες συνεννοήθηκαν, ξεπέρασαν την κρίση), ο ένας καθάρισε με το ‘’ουδείς αναμάρτητος’’ και ο άλλος με το ‘’ζούσα σε αυταπάτες’’.

Ο ελληνικός λαός, όμως, δεν έπαψε να υποφέρει.

Ταυτόχρονα αναδεικνύουμε την αλήθεια μιας άλλης προοπτικής για την πορεία της χώρας.

  

Όταν, σύντροφοι, έκλεινε ο κύκλος της δημοσιονομικής αδυναμίας το Νοέμβριο του ‘’11, με την  εξασφάλιση του δεύτερου αναγκαστικού δανείου των 130 δισεκατομμυρίων με εξασφάλιση της χρηματοδότησης της χώρας μέχρι το 2015,

κάποιοι δεν άντεξαν και οδήγησαν τη χώρα, υπηρετώντας τις φιλοδοξίες τους και μόνο, σε πολιτική ανωμαλία.

Ταυτόχρονα, υπηρέτησαν και την υποθήκευση του χώρου είτε ηθελημένα είτε όχι, σε συμφέροντα που είδαν την θεσμική αυτή εκτροπή, με μεγάλη ανακούφιση.

Οι συγκρουσιακές μεταρρυθμίσεις που απειλούσαν συμφέροντα, μέσα από τη δημιουργία κανόνων, αλλά οδηγούσαν και στην εισροή νέου πλούτου που είχε ανάγκη η χώρα, αναχαιτίστηκαν.

Ο Νόμος των τριγωνικών συναλλαγών ακυρώθηκε.

Πρόστιμα δισεκατομμυρίων διαγράφηκαν.

Ο Νόμος για το λαθρεμπόριο καυσίμων δεν εφαρμόστηκε.

Ο Νόμος για το λαθρεμπόριο τσιγάρων, χάθηκε.

Ο Νόμος για τον έλεγχο της φορολόγησης των 300 δις των εμβασμάτων που έφυγαν στο εξωτερικό, δεν προχώρησε.

Ο Νόμος για τις ηλεκτρονικές συναλλαγές, στα αζήτητα.

Ο Νόμος για τις κοινές μετοχές των τραπεζών, που έθεταν ασφυκτικό έλεγχο, στην πορεία του χρήματος σε μεγαλοσχήμονες θαλασσοδανειάρχες, ακυρώθηκε.

Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί κατέρρευσαν.

Η δημοσιοποίηση του πόθεν έσχες ορισμένων ευαίσθητων κατηγοριών δημοσίων λειτουργών, καταργήθηκε.

Κερδοφόρες επιχειρήσεις πουλήθηκαν υπηρετώντας το δόγμα  του ‘’ό,τι κερδίζει πωλείται’’.

Βλέπε ΟΠΑΠ, Αγροτική, Ταμιευτήριο.

Η Διαύγεια δοκιμάστηκε και δοκιμάζεται.

Όσοι επιχειρήσαμε να συγκρουστούμε με την ανομία και την διαφθορά, ή διωχθήκαμε με στημένες κατηγορίες από ανθρώπους του υποκόσμου, ή επιχειρήθηκε η κατασυκοφάντησή μας.

Σήμερα υπάρχει ένα τοπίο με δύσκολο και αβέβαιο μέλλον, που το καλλιέργησε ΚΑΙ η δεξιά συντήρηση ΚΑΙ ο αριστερός λαϊκισμός.

Εμείς, λοιπόν, σήμερα από εδώ, ρωτάμε και ξαναρωτάμε ΚΑΙ την σημερινή, δηθεν, αριστερά.

Τι καινούργιο έφτιαξαν; Μπορούν να μας πουν;

Ποια είναι η χρήσιμη πρότασή τους;

Ποια είναι η προστιθέμενη αξία της πολιτικής τους;

Τι μεταρρυθμίσεις στήριξαν;

Συνεχώς ζητούσαν και παραπάνω…,ενώ γνώριζαν ότι λαϊκιζαν.

Καλλιεργούσαν, σύντροφοι, την πολιτική μέσω της βίας και του φόβου.

Ανέτρεψαν τον πολιτικό κώδικα, ενώ γνώριζαν τι θα αντιμετωπίσουν.

Ενώ είχαν πλαίσιο χρηματοδότησης, ενώ είχαν ανοχή, εξαπάτησαν τον λαό και ευτέλισαν το νόημα της ελπίδας, απαξίωσαν την πολιτική, οδηγώντας στην αντίληψη περί αναξιοπιστίας της.

Τέλος, υπονόμευσαν την ίδια την Δημοκρατία.

Κατασκεύασαν όλοι μαζί αντιπάλουςκαι καλούσαν τον ελληνικό λαό να δώσει μάχες εναντίον κάποιου εχθρού.

Για λόγους όμως δικής τους πολιτικής επιβίωσης, χάλασαν τις συμβολικές διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στην συντήρηση και την πρόοδο, στηρίζοντας και αθωώνοντας τον Καραμανλή και την παρέα του, που κατέστρεψαν τη χώρα.

Υπηρέτησαν τα κελεύσματα του Καραμανλή, που έλεγαν ‘’μην με χτυπάτε, γιατί όσο το κάνετε, τόσο επιδοτείτε τον Παπανδρέου και είναι σε βάρος σας.

Υπηρέτησαν την Δεξιά, μέσα από μια ανήθικη σιωπή και συγκάλυψη τω ανομημάτων της.

Ανέχθηκαν δείγματα θεσμικής κατάρρευσης  επιτρέποντας το κυνήγι του ανθρώπου που αποκατέστησε την αξιοπιστία των ελληνικών στατιστικών στοιχείων, αφήνοντας ταυτόχρονα στο απυρόβλητο τους απατεώνες των Greek Statistics.

Παραδέχθηκαν επίσημα, την καταστροφή που συντελέστηκε μετά την ανατροπή της κυβέρνησης Παπανδρέου, βεβαιώνοντας, δια δηλώσεως κορυφαίου υπουργού, ότι για να επανέλθει η χώρα στα οικονομικά επίπεδα του 2011, χρειάζεται επενδύσεις 80 δις. Ευρώ.

Επικαιροποιούν, καθημερινά, την πολιτική απάτη, τάζοντας ‘’πέτσινα’’.

Πανηγυρίζουν για τα πλεονάσματα, ενώ έκοψαν κεκτημένες συντάξεις, επικουρικά και το ΕΚΑΣ και ενώ έχουν υπερφορολογήσει τους φτωχούς πουλούν εκδουλεύσεις, ανακυκλώνοντας την φτώχεια, με μικροεπιδόματα ζητιανιάς.

Ενώ δεν πληρώνουν σε φτωχούς, εν αναμονή συνταξιούχους, πάνω από 2 δις, οφειλόμενα.

Ενώ δεν πληρώνουν  7μιση δις οφειλές τους κράτους προς τους ιδιώτες, για να κινηθεί η αγορά.

Αυτά είναι, στην πραγματικότητα, τα ματωμένα πλεονάσματα.

Ενώ δέχθηκαν το Υπερταμείο, με ξένους στην σύνθεσή του και το πραγματικό ξεπούλημα της χώρας, όταν ο Παπανδρέου δεν δέχθηκε ούτε καν να το συζητήσει.

Ενώ επέστρεψαν  πίσω 11,5 δις που προορίζονταν για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και τα πλήρωσε ο ελληνικός λαός.

Ο Παπανδρέου, λοιπόν, είναι ο ‘’εθνοπροδότης’’, ο Τσολάκολου, ο Πινοσέτ???

Πανηγύριζαν για τα κανάλια ότι πήραν 250 εκατομμύρια από την διαπλοκή. Αφενός τα πήραν  εφάπαξ , αφετέρου τελικά τα επέστρεψαν.

Και δεν μιλούν για την ηλεκτρονική συνταγογράφηση που αφαίρεσε πραγματικά από την φαρμακευτική διαπλοκή 3 δις  και μάλιστα για κάθε χρόνο.

Η παλινόρθωση της Δεξιάς του Κυριάκου Μητσοτάκη, σύντροφοι, είναι μέσα από την ανεπάρκεια και την εξαπάτηση του ελληνικού λαού, έργο του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό, λοιπόν, αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες, που θα βγάλει τη χώρα από την κρίση, για να υπάρχει ένα ορατό και ελπιδοφόρο μέλλον για τα παιδιά μας, δεν είναι ούτε τα επικοινωνιακά τεχνάσματα, ούτε οι κατά καιρούς άσφαιρες πρωτοβουλίες αποπροσανατολισμού της κοινωνίας.

Είναι η ανάγκη της αλλαγής της χώρας.

Είναι η ανάγκη των μόνιμων προοδευτικών μεταρρυθμίσεων.

Είναι η ανάγκη να μπουν κανόνες, να αισθανθούν οι πολίτες ασφάλεια, πραγματική ελπίδα και προοπτική.

Είναι η ανάγκη μιας ουσιαστικής παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας με κανόνες και περιεχόμενο.

Αν, λοιπόν, θέλουμε η χώρα να είναι ισότιμη και ανταγωνιστική, χρειάζεται Εθνικό Σχέδιο.

Να εμπεδώσουν όσοι δεν κατάλαβαν, ποια είναι τα αίτια που μας οδήγησαν έως εδώ.

Η σπατάλη, η διαφθορά, το πελατειακό κράτος, η φοροδιαφυγή, η διοίκηση και το κράτος χωρίς κανόνες, η αναποτελεσματική δικαιοσύνη.

Χρειαζόμαστε ένα εθνικό σχέδιο, με σύγκλιση όλων των δυνάμεων σε πολιτικές και μεταρρυθμίσεις για το πώς παράγουμε πλούτο.

Να συμφωνήσουμε σε ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, χωρίς  δεσμεύσεις και δεύτερες σκέψεις.

Να συμφωνήσουμε για τις αλλαγές στη Δικαιοσύνη. Σημειώνω εδώ, ότι υπάρχουν 1 εκατομμύριο αναπτυξιακές υποθέσεις, ανεκδίκαστες.

Να δημιουργήσουμε, λοιπόν, τον οδικό χάρτη με πολιτική συνεννόηση και συντονισμό, ώστε να πετύχουμε την υπέρβαση της κρίσης, με ένα συμβόλαιο ευθύνης και την συνέγερση της κοινωνίας σε δημιουργικούς και παραγωγικούς στόχους.

Στην διοίκηση, την Δικαιοσύνη, την πολιτική, την ανάπτυξη, την επιχειρηματικότητα, την Παιδεία, την καινοτομία.

Και ρωτώ: Γιατί λοιπόν, δεν είναι σήμερα σε πρώτο πλάνο τα αφορολόγητα εμβάσματα από μια δεξαμενή 300 δις;Τα λαθρεμπόρια;

Η επάρκεια στους ελεγκτικούς μηχανισμούς;

Η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου στην επιτάχυνση των επενδύσεων;

Ένα Εθνικό Σχέδιο εξαγωγών, ένα εθνικό σχέδιο υποκατάστασης των εισαγωγών, σε προϊόντα που παράγουμε, π.χ. στον αγροτικό τομέα, που πολλά απ’ αυτά τα εισάγουμε σε ένα ύψος άνω των 5 δις;

Μια ειδική στόχευση στον αγροτικό τομέα;

Μια εθνική στόχευση ανατροπής των εισαγωγών;

Μια  πολιτική για τα καταναλωτικά κινήματα;

Αυτό, σύντροφοι, πρέπει να είναι το πρότυπό μας.

Η Ελλάδα της Δημοκρατίας, της συνοχής, της παραγωγής, της ανάπτυξης και της απασχόλησης.

Και εμείς έχουμε ΚΑΙ την εμπειρία ΚΑΙ το σχέδιο που δεν ολοκληρώθηκε.

Επιβεβαιώνεται καθημερινά και σε όλες τις εκδοχές.

Όμως, η μεγάλη μας  στόχευση, είναι  να επιστρέψει ο κόσμος στην πολιτική, να απενεχοποιήσουμε στις συνειδήσεις των ανθρώπων, τις διαστρεβλώσεις που διαμόρφωσαν οι διαπλεκόμενοι μιντιάρχες σε συνεργασία με τον αριστερό και δεξιό λαϊκισμό.

Να απευθυνθούμε στην μεγάλη δεξαμενή των προοδευτικών, δημοκρατικών ψηφοφόρων που είναι πολιτικά άστεγοι και απογοητευμένοι.

Αυτούς  που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και εξαπατήθηκαν, απογοητεύτηκαν, αλλά η ψυχή τους είναι εδώ.

Να  αναδείξουμε ότι η προοδευτική πολιτική βούληση μπορεί να δίνει λύσεις στην κρίση, μέσα από συγκρούσεις χωρίς συμβιβασμούς με συμφέροντα και πελάτες.

Ο λαός θέλει από εμάς τους πολιτικούς, να εμπνευστεί και να διεγερθούν τα συναισθήματά του. Αυτό όμως μπορεί να γίνει μόνο μέσα από ασυνήθιστες πρακτικές από αυτές που έχει συνηθίσει, και για τις οποίες μας έχει κατατάξει στους συμβιβασμένους του κάθε συστήματος.

Ο λαός θέλει το διαφορετικό και το απρόσμενα ωφέλιμο,

Να αισθανθεί ότι συγκρουόμαστε και  ιδιαίτερα με αυτούς που μας απειλούν.

Να αισθανθεί εμάς, υπηρέτες της αγωνίας και της δίκαιης ανάγκης του.

Να ανατρέψουμε την ισχύουσα αντίληψη μιας χρεοκοπημένης σοσιαλδημοκρατίας.

Αυτός, σύντροφοι, είναι ο δρόμος μας.

Δύσκολος, ανηφορικός, μα θα τον διαβούμε.

Με όλους εσάς δίπλα μας,πολλαπλασιαστές μιας άλλης πολιτικής.

Μιας πολιτικής, πραγματικής και συγκεκριμένης προσφοράς.

Μια πολιτικής επιμονής, που θα αναδεικνύει ότι μετά το θεσμικό εκείνο πραξικόπημα, την πολιτική ασυνεννοησία και την καταστροφική κληρονομιά του Καραμανλή, τα πράγματα αντί να γίνουν καλύτερα, χειροτέρεψαν.

Άρα, δεν υπηρετήθηκε το δόγμα ‘’σωτηρία ή χρεοκοπία’’, αλλά ‘’φιλοδοξία και καταστροφή’’.

Μιας επιμονής που αφορά και το μέλλον της παράταξης και το μέλλον της χώρας.

Μιας επιμονής, ανατροπής της αντίληψης ότι δεν καταστρέψαμε εμείς τη χώρα.

Γιατί αν αυτή η αντίληψη επικρατεί, τότε, κανείς δεν σε ακούει για το μέλλον.

Αν όλα αυτά τα πιστέψουμε και τα υπηρετήσουμε, θα πετύχουμε.

Καλό μας αγώνα, λοιπόν, σε μια πορεία αποκατάστασης της δικαιοσύνης, σε μια πορεία προσφοράς για το μέλλον που όλοι οραματιζόμαστε.